Heinrich III von Franken

1017 - 1071  (53 jaar)

• Naam	Heinrich III von Franken
  Geboorte	28 okt 1017
  Geslacht	Mannelijk
  Overlijden	5 okt 1071	Bodfeld
  Begraven	Speyer, Dom
  Persoon-ID	I792	Kwartier Casper Heijnen
  Laatst gewijzigd op	12 nov 2024

  
  

  Vader	Konrad II von Franken,   geb. ca. 990   ovl. 26 mrt 1039, Utrecht (Leeftijd ~ 49 jaar)
  Moeder	Gisela von Schwaben,   geb. ca. 990   ovl. 1043, Goslar (Leeftijd ~ 53 jaar)
  Huwelijk	1016  [1]
  Gezins-ID	F1399734240	Gezinsblad  |  Familiekaart

  
  

  Gezin	Agnes van Poitou-Aquitanie,   geb. ca. 1025   ovl. 14 dec 1077, Rome (Leeftijd ~ 52 jaar)
  Huwelijk	Type: civil
  Kinderen	1. Mathilde von Franken,   geb. 1045   ovl. 2 mei 1060 (Leeftijd 15 jaar)   2. Judith (Sophia) von Franken,   geb. 1047   ovl. vóór 1098 (Leeftijd < 50 jaar)   3. Heinrich IV von Franken,   geb. 11 nov 1050, Goslar ovl. 7 aug 1106, L?ttich (Leeftijd 55 jaar)
  Gezins-ID	F1399734308	Gezinsblad  |  Familiekaart
  Laatst gewijzigd op	12 nov 2024

  
  

• Aantekeningen

  Duits koning van 1039 tot 1056 en keizer van 1046 tot 1056, uit het Salische Huis, was een zoon van Koenraad II. Hendrik was tevens (als Hendrik VI) hertog van Beieren (1027-1042), hertog van Zwaben (1038-1043) en koning van Bourgondi? (1038-1056). Reeds in 1028 werd Hendrik III tot Duits koning gekroond. Zonder enige moeilijkheid van de zijde van de rijksvorsten aanvaardde hij in 1039 de regering. Hendrik III was eerst gehuwd met Kunehilda, een dochter van koning Knut II van Denemarken, daarna met Agnes van Poitou, een dochter van Willem V van Aquitani?. Zijn regeringsperiode is een van de hoogtepunten in de geschiedenis van het Duitse Rijk en van de koninklijke macht. Clerus en vorsten steunden hem in belangrijke mate in zijn streven naar verwezenlijking van de 'godsvrede' en naar recht, en in zijn pogen om ook in de kerk misbruiken te bestrijden. Ook in Rome en in Itali? deed hij zich krachtig gelden. Aan de situatie dat er drie pausen tegelijk waren, maakte hij een einde op de Synode van Sutri (1046). Daar werden deze pausen afgezet en vervangen door de bisschop van Bamberg, Suidgerus (Clemens II), die Hendrik III tot keizer kroonde. Reeds in de eerste jaren van zijn regering behaalde hij belangrijke successen tegenover hertog Bretislaw van Bohemen, die in 1041 zijn opperleenheerschap moest erkennen. Ook koning Peter van Hongarije en hertog Casimir I van Polen deden hem leenhulde (1046). In de tweede helft van zijn regering kreeg hij tegenstand van de Saksen en van hertog Godfried van Opper-Lotharingen, die gehuwd was met Beatrix van Toscane, en die mede door dat huwelijk een voor de keizer gevaarlijke machtspositie innam. In zijn strijd tegen hertog Godfried ondervond hij de steun van de Lotharingse bisschoppen, met name die van de bisschoppen van Luik. Hendrik III wist alle moeilijkheden te overwinnen. In 1054 werd zijn jonge zoon Hendrik (IV) tot koning gekroond, waarmede de erfopvolging was geregeld.

  
  

• Bronnen

  [S5] .